اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi در لاجیک

اگر با چند نرم‌افزار میزبان کار می‌کنید انتقال پرونده‌های صوتی بین آن‌ها می‌تواند نسبتاً آسان باشد‌. اما پرونده‌های میدی چطور؟ در ادامه توضیح خواهیم داد که چرا و چگونه پرونده‌های میدی را منتقل کنید.

وقتی پرونده‌های میدی برای اولین‌بار عرضه شد، مردم به سرعت متوجه شدند که انتقال پرونده‌های میدی یا اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi در لاجیک از پرونده‌های صوتی است. پرونده‌های صوتی حجم زیادی دارند در حالی که پرونده‌های میدی حجم کمی دارند ، و تنها شامل اطلاعات اجرایی هستند(Notes,Timing,Velocity و غیره) و امواج صدا را شامل نمی‌شوند. امروزه در بیشتر موارد پرونده‌های میدی تبادل می‌شود. اما یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث می‌شود اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi در لاجیک راحت‌ترین روش طلقی شود – حجم کم اطلاعات صداست که در برخی موارد ممکن است روش خوبی به نظر نرسد، مخصوصاً زمانی که هر دو طرف این معادله نیازمند کیفیت صدای پیشرفته‌ای هستند.

در ادامه دانلود کنید :  دانلود کیوبیس 9 المنت به همراه کرک

از General Midi استفاده کنیم یا خیر؟

برای کاربرانی که دنبال سرگرمی هستند و به صورت عادی از پرونده‌های میدی استفاده می‌کنند یک استاندارد با نام General MIDI یا GM مطرح است. که مشخصاً شامل صدای چند ابزار مجازی است که استاندارد مشخصی برای آن‌ها لحاظ شده.‌ به عنوان مثال فرض می‌کنیم شما از یکی از همکاران خود یک پرونده میدی دریافت کرده‌اید و آن را در قسمت Virtual Instrumental Track وارد می‌کنید. و پچ جاسازی شده در ترک هم به صورت خودکار صدای درست را فراخوانی می‌کند.

به عنوان مثال Program Change #1 همیشه Grand Piano است، 34# همیشه Bass است و … . اما تنها به این دلیل که یک پچ در  تنظیمات یک General MIDI برای یک کاربر Grand Piano است ، به این معنی نیست که آن پچ برای کاربر دیگر صدایی مشابه Grand Piano ای داشته باشد که کاربر قبلی برای اجرای میدی خود آن را شنیده . نه تنها احتمال تفاوت آن زیاد است. بلکه ممکن است این پچ در مقابل اطلاعات اجرایی میدی رفتار متفاوتی از خود نشان دهد.

یک مثال ساده

به عنوان مثال، یک اجرای پیانو پویا که توسط یک پرونده میدی برداشت شده است، در صورتی که به شکلی تنظیم شده باشد که یک پچ پیانوی متفاوتی را فعال کند، در واقع یک پچ که تنظیمات پویایی متفاوتی داشته باشد، ممکن است کاملاً آن پویایی خود را از دست بدهد. و اگر پیانو اصلی لحظه‌ یک‌ صدای تیره‌ و ملو و متفاوت را بیان می‌کرده، که در قالب موسیقیای خود جای گرفته، موسیقیدانان با شنیدن این صدای ناسازگار با عنوان صدای مرجع که صدایی متفاوت با اجرای پیانو اصلی خواهد بود، پارت هایی ارائه می‌کنند که وقتی همکارشان آن‌ها را در مقابل اجرای اصلی می‌شنود متوجه می‌شود که این پارت‌ها در قالب متفاوتی بیان شده‌اند و مناسب نیستند.

وقتی دو یا چند موسیقیدان صدای متفاوتی را به عنوان مرجع از یک پرونده میدی مشترک می‌شنوند و می‌خواهند پارت‌های خود را به آن اضافه کنند و یک همکاری از راه دور داشته باشند، ممکن است به بدنه موسیقی آسیب وارد شود چرا که صدایی که هرکدام می‌شنوند به شکل قابل ملاحظه‌ای متفاوت است، مخصوصاً از لحاظ نکات دقیق و ظریف موسیقایی. در ضمن برای دانلود وی اس تی وارد لینک آبی رنگ شوید.

نکته قابل توجه

بنابراین، برای پروژه‌های عادی، General MIDI احتمالاً گزینه مناسبی است، اما برای استفاده کاربران حرفه ای تر، باید اطمینان حاصل کرد که صدای هر دو ابزار در دو طرف معادله کیفیت خوب و قابل قبولی داشته باشد. این دو همکار یا باید از مجموعه صداهای یکسانی برخوردار باشند( که این مورد از لحاظ مالی ممکن است امکان پذیر نباشد) یا باید کمی بیشتر تلاش کنند و زمان بگذارند تا بتوانند داده‌های اجرایی میدی را با یکدیگر تطبیق دهند، تا پارت‌هایی که هرکدام به تنظیم‌ اضافه می‌کنند به واسطه عدم تطبیق صدای ابزار‌ها، نامتناسب جلوه نکند. بیایید نگاهی به اقداماتی داشته باشیم که دوطرف می توانند انجام دهند تا بدون آسیب وارد کردن به قالب موسیقایی بتوانند اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi را به راحتی انجام دهند.

در ادامه بخوانید : 5 نکته برای تبدیل شدن به یک آهنگساز خلاق و موثر

پرونده های میدی استاندارد

در ابتدا اصول اولیه در اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi در لاجیک را بیان می‌کنیم. یک قالب عمومی برای انتقال پرونده‌های میدی وجود دارد، که معمولا بدون نقص کار می‌کند، تمام اطلاعات در یک Standard MIDI File یا به اختصار SMF انباشته شده است. که حاوی اطلاعاتی شامل Note, Timing, و دیگر اطلاعات اجرایی مانند Note Velocity, Wheel Data, Pedal Data و غیره است. در واقع،هر‌آنچه که شما در یک پنجره ویرایش میدی استاندارد مشاهده می‌کنید(Piano Rool یا Event List). البته SMF حاوی اطلاعات Tempo نیز هست. ایجاد یک SMF بسیار آسان است، با توجه به نرم‌افزار میزبانی که استفاده می‌کنید، در حالت عادی برای این منظور تمام‌ میدی ترک را انتخاب می‌کنید و سپس دستور متناسب را که می‌تواند Export As SMF یا Export MIDI باشد اجرا می‌کنید.

شکل 1

استخراج یک Standard MIDI File در Logic

نکته قابل توجه

اما در HD یک پرونده با پسوند smf.  را جستجو نکنید – SMF ها به جای آن از پسوند mid. استفاده می‌کنند. برای وارد کردن یک SMF، معمولاً می‌توانید از دستور ورود نرم‌افزارهای میزبان استفاده کنید، سپس  MIDI File را انتخاب کنید، یا این که یکی از آن‌ها را بکشید و در محیط نرم‌افزار رها کنید. اتفاقاتی که بعد از آن می‌افتد بستگی به نوع SMF خواهد داشت. اگر SMF تنها حاوی یک ترک باشد، به احتمال زیاد به عنوان یک پرونده Type 0‌  ذخیره می‌شود(Single Track)، اما اگر حاوی چند ترک باشد، SMF با عنوان یک پرونده Type 1 ذخیره خواهد شد – که حاوی ترک‌های جداگانه برای هر پارت است، و در قسمت ورودی، نرم‌افزار میزبانی که آن را دریافت می‌کند،

در ادامه بخوانید : 8 روش افزایش سرعت کامپیوتر برای آهنگسازی

ترک‌هایی با ابزار متناظر با آن پارت‌ها ایجاد می‌کند که در برخی موارد هم یک صدای مناسب General MIDI برای هر کدام لحاظ می‌شود.( با استفاده از یک پرونده آزمایشی، Logic توانست ابزار مناسب را بیابد و برای اجرا شدن آماده شد. در حالی که Pro Tools تنها یک ترک خالی ایجاد کرد.)

شکل 2

وارد کردن یک  Standard MIDI File در Logic

صدا ،صدا ،صدا

اما اگر نرم‌افزار میزبان این راه اضافه را بپیماید و نمونه‌های مناسبی از ابزارها را برای شما فراهم آورد یا خیر، بیشتر موسیقی دان‌ها و آهنگسازان بزرگ به احتمال زیاد انتخاب‌های خود را دارند، اگر دو همکار یک مجموعه مشابه ندارند‌، افزودن یک Stereo Bounce از یک Rogh Mix که قبلاً کار کرده‌اند،‌ به عنوان یک مرجع، که نشان دهد، اولاً از چه ابزاری استفاده می‌شود، دوماً وقتی یکی از همکاران ابزار‌های مختلف را به کار می‌گیرد، اجرا تقریباً چه صدایی دارد، ضروری است.

همچنین نامگذاری مناسبت ترک‌ها قبل از خروجی گرفتن SMF از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است(نام‌های مناسب انتخاب کنید، نه نام‌هایی که می‌پسندید)، همچنین یک سند به آن اضافه کنید، هرگونه اطلاعات مربوط به ابزارها  یا موارد مربوط به تنظیم که احتمال دارد حین انتقال از بین برود را به آن اضافه کنید.

اختصاص کلید‌های دیگر به Drum

پس به طور معمول چه نوع تغییراتی باید ایجاد شود، تا بتوان به خوبی موسیقی را از  طریق Standard MIDI File  به ابزار‌های مختلف انتقال داد؟ بسیار خوب، ابتدا اصول ‌و قواعد ضروری. مشخص است، ابزار درستی باید تخصیص داده شود ( به این دلیل نامگذاری درست و ایجاد سند اهمیت دارد) .Drum ها ممکن است مشکلات خاصی به وجود بیاورند ، General MIDI Standard مشخص می کند که چه کلیدی، کدام صدای Drum را فعال کند. – C1 صدای Kick است، D1 صدای Snare است، F#1 صدای closed hi-hat است و … .

شکل 3

کلید‌های استاندارد اختصاص یافته به Drum در چپ و راست کلیدهای سفارشی سازی را نشان می‌دهد.

در اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi این مشکلی ندارد، و خوب کار می‌کند، اما برای اکثر ابزارها یا پلاگین‌ها‌ Drum این استاندارد می‌تواند کمی محدود باشد، چراکه برای برخی پارت‌های رساتر Drum امکان استفاده از سمپل‌های متعدد را ندارد.(چه برنامه ریزی شده چه اجرا شده) . پس اگر دو همکار از موتور جداگانه برای Drum استفاده کنند، حداقل یکی از آن‌ها مجبور است مجدداً کلیدها را برای پارت های Drum اختصاص دهد. البته این کار باید زمانی انجام شود که یک لیست از نت‌هایی که باید اختصاص یابد در اختیار داشته باشد، که البته این کار زیاد سخت نیست ، اما ممکن است کمی زمانبر باشد‌.

بهترین روش در اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi این است که یک Map ایجاد کنید و آن را به عنوان یک MIDI Plugin یا Transposition Preset ذخیره کنید، سعی کنید از تمام امکاناتی که نرم‌افزار میزبان یا ابزار Drum برای شما فراهم آورده است استفاده کنید.( بسیاری از ابزارهای خوب Drum امکان ذخیره کردن Map ها را برای شما فراهم می آورند تا بتوانید پس از اینکه بازسازی اولیه انجام شده و ذخیره شد، به آسانی در پرونده‌های Drum، کلید‌ها را مجدداً اختصاص دهید.

رسیدن به نقطه حساس

به نقطه‌ای رسیدید که به طور بالقوه حساس است – در این مرحله باید زیبایی‌های یک اجرا را با استفاده از ابزار‌های جایگزین نشان دهید. برخی موارد ممکن است به سرعت مشخص نشوند، ممکن است هنگام باز پخش صداهای عجیب بشنوید. به عنوان مثال استاندارد محدوده خم شدن صدا (حداکثر چند نیم پرده می‌تواند به بالا یا پایین خم شود ) تقریبا حداکثر دو نیم‌پرده است.

اما اگر یک پارت به شکلی ضبط شده باشد که پاسخگویی ابزار آن به صورت متفاوتی برنامه ریزی شده، آنگاه تغییرات نت که به صورت جزئی صورت پذیرفته، مانند (Bend,Blue Note, Manual Vibration)، ممکن است یا حذف شود یا به یک صدای نا‌هنجار تبدیل گردد. همین اتفاق می‌تواند برای افکت Modwheel یا پدال Sustain بیفتد، همچنین ابزار‌هایی که از کنترلر‌های کمتر متداول استفاده می‌کنند(مانند بسیاری از صدا‌های Wind,Brass و مخصوصاً در برخی مجموعه‌های بزرگتر ).‌ اینگونه مشکلات می‌توانند با استفاده از مستند سازی درست از هرگونه انحراف از استانداردهای توافق شده در میان همکاران برطرف گردد.

پرتاب صدا در میدی

داده‌های پرتاب صدا معمولا دشوار است و به سختی قابل تنظیم است. همانطور که همه ما می‌دانیم داده‌های پرتاب صدا یک بخش از نت میدی است ( که بیان می‌کنند یک نت با چه سختی یا سرعتی نواخته شده است،  که معمولاً به زبان ساده می‌توان گفت صدا به چه اندازه بلند، شفاف و تیز خواهد بود ، در واقع پاسخ‌گویی واقعی ادوات موسیقی است. اما اطلاعات میدی دقیقا نمی‌تواند تشخیص دهد برای نت چه اتفاقی خواهد افتاد ) که یک عملکرد در ادوات موسیقی است.

وقتی که یک ابزار جایگزین، مشابه ابزار اصلی پاسخگو نیست، بخش عظیمی از بیان اجرا از بین خواهد رفت، پس باید بیشتر دقت کنید. این مورد در قالب زبان نمی‌گنجد، باید بشنوید که ابزار اصلی چه صدایی دارد، تا بتوانید از آن به عنوان یک مرجع استفاده کنید و تغییرات لازم را در پاسخگویی پرتاب صدا در ابزار جدید اعمال کنید تا مشابه ابزار اصلی شود(اگر از پس آن بر‌می‌آیید!)، یا اینکه می‌توانید (که معمولاً اینطور است) کمی از شدت آن، در اطلاعات میدی در ترک، کم کنید، به طوری که به آن آسیبی وارد نشود، تا بتوانید بشنوید که ابزار جایگزین نسبتاً پاسخگویی مناسبی در مقایسه با ابزار اصلی دارد.

در ادامه بخوانید : 8 نکته برای انتخاب بهترین نرم‌ افزار میزبان

شکل 4

نمونه‌ای از ابزارها در Logic

جهت تغییرات در اطلاعات پرتاب صدا که برای انطباق ابزار جایگزین با ابزار اصلی استفاده می‌شود.

به این دلیل است که یک صدا یا میکس مرجع از اهمیت برخوردار است- چرا‌که ممکن است تنها روشی باشد که بوسیله آن متوجه شوید موسیقیدان دیگر دقیقاً چه صدایی می‌شنود، تا صدایی که ایجاد می‌کنید به اندازه کافی نزدیک باشد و نتیجه ای که می‌خواهید دریافت کنید.

تحت کنترل

بعد از همه این‌ها ممکن است بپرسید چرا باید خودمان را به زحمت بیاندازیم؟ به جای تبادل پرونده‌های میدی، همکاران می‌توانند همیشه میدی ترک‌ها را به عنوان یک پرونده صوتی رندر کنند تا بتوانند پاسخگویی و صدای اصلی را حفظ کنند،  پس اینترنت پر سرعت به چه کار می‌آید؟ اما در برخی مواقع پیش می‌آید که هر کدام از همکاران بخواهند تغییراتی را در اجرای همکار دیگر خود اعمال کنند‌، که این امر تقریباً فقط با استفاده از تبادل پرونده‌های میدی امکان پذیر است.

ما بار‌ها برای اشتراک‌گذاری فایل‌های Midi از این روش استفاده کرده‌ایم، و آنقدر‌ها هم که فکر می‌کنید سخت یا زمانبر نیست‌، وقتی که به این روش عادت کردید با همکار خود در این زمینه یک روش جاری داشته باشید. وقتی صحبت از موسیقی می‌شود، بیشتر هنرمندان می‌خواهند موسیقی‌ای که ساخته‌اند ‌کاملاً تحت کنترل داشته باشند (و محدودیت های General MIDI Standard را نمی‌توانند تحمل کنند)  و به نظر آن‌ها همه این تلاش‌ها ضروری است و زمانی که صرف می‌کنند ارزش دارد، چرا که به هیچ دلیلی نمی‌خواهند از کیفیت اجرا و تنظیم آنها کاسته شود. در انتها با آموزشهای کاربردی با بیتستان همراه شوید.