مالتی بند کمپرسور از جمله پردازشگر‌هایی است که کمتر شناخته شده است، اما اگر از آن به درستی استفاده شود میتواند ابزار قدرتمندی برای کنترل یک میکس باشد. در ادامه ما به شما خواهیم گفت که چگونه و چه زمانی از آن استفاده کنید. در ادامه با بیتستان همراه باشید.
صرف نظر از اینکه کار با ابزار کمپرسور ممکن است در ابتدا کمی شما را با چالش مواجه کند اما قطعاً یکی از پرکاربردترین ابزارها در ساخت موسیقی محسوب میشود. اما تعداد زیادی از مهندسین صدا و تولیدکنندگان موسیقی از افراد حرفه‌ای گرفته تا افرادی که برای سرگرمی اینکار را انجام میدهند – با گذشت زمان با آن آشنا میشوند و در کار با آن به مهارت می‌رسند و میتوانند یک میکس و مستر Punchy و پویا انجام دهند. اما یک نوعی از کمپرسور وجود دارد که ممکن است کار با آن برای برخی از افراد دشوار باشد. در اینجا نگاه کوتاهی به این ابزار پردازش خواهیم داشت.
یک مالتی بند کمپرسور در واقع 3 یا 4 کمپرسور است که در کنار یکدیگر کار میکنند و هر کدام از آنها به صورت جداگانه یک باند فرکانسی متفاوتی را پردازش میکند که در محدوده 20 هرتز الی 20000 هرتز قرار دارد. در حالت تئوری شما میتوانید چنین چیزی را خودتان هم بسازید. برای اینکار میتوانید سیگنال صوتی را وارد Crossover کنید و آن را (معمولاً ) به ۳ یا ۴ باند فرکانسی تقسیم کنید و هر باند را به کمپرسور مربوط به خودش ارسال کنید.
در واقع، طبق روایت‌های گذشته، مراکز رادیویی در روزگار قدیم – که امروزه به طور گستردهای در میان افراد با عنوان بنیانگذاران اصلی مالتی بند کمپرسور شناخته میشوند – از این روش استفاده میکردند؛ آنها با این روش میتوانستند کنترل بیشتری بر کل میکس یک اهنگ داشته باشند، که به این ترتیب شما میتوانستند صدای واضحتری را در رادیو بشنوید و مشکلات Signal Overage نیز بوجود نمیآمد ( که صورت بروز چنین مشکلی توسط کمیسیون ارتباطات فدرالی جریمه میشدند).
یک مالتی بند کمپرسور معمولی شامل 3، 4 یا 5 باند است که کاربران میتوانند از آنها استفاده کنند. به طور مرسوم تقسیمات این باندها به شکل زیر است:
یک باند بیس که کم و بیش در محدوده 100 هرتز قرار دارد؛ یک باند میانی پایینتر ، جایی که حجم زیادی از موسیقی در آن قسمت است – یعنی صداهای Fundamental و Harmonic های پایینتر یا Overtone ها – و در محدوده 100 هرتز تا 2000 یا 3000 هرتز است، شاید هم 1000 یا 2000 هرتز کمتر یا بیشتر؛ یک باند میانی بالاتر، برای وضوح بهتر – شاید 2000 الی 3000 تا 8000 الی 10000 هرتز؛ و یک باند بالا برای شفافیت بیشتر، که بین 8000 الی 10000 هرتز است.
اگر صدا را به صورت جداگانه در این باندها کمپرس کنید، میتوانید در یک سیگنال پیچیده، کنترل بیشتری بر عناصر سیگنال داشته باشید – مثل یک میکس کامل – و علاوه بر آن کنترل بهتری بر سیگنالهای Wide خواهید داشت. از لحاظ فنی موضوعی را بررسی میکنیم تا بتوانیم مزیت و برتری کمپرسورهای مالتی‌بند را در مقایسه با کمپرسورهای یک بانده نشان دهیم. وقتی ترنزینت ها را کمپرس میکنید اصطلاحاً ” Pump ” های ناخواسته بوجود میآیند – یعنی به جای اینکه یک عنصر را که به آن احتیاج دارد کنترل کند، Level تمام سیگنال صوتی شما در واکنش به قله‌های تکرار شونده و قوی یک ابزار، به صورت ناخواسته بالا و پایین میرود.
.
یک نمونه بارز در این زمینه اختلال در Kick است که وقتی ابزار دیگری در حال اجراست، Kick به خوبی پخش نمیشود – اگر از یک کمپرسور یک بانده استفاده کنید تا Kick را اصلاح کنید، هر بار که Kick اجرا میشود ابزار دیگر هم تحت تأثیر آن قرار میگیرد – و آن ابزار هم با Kick شما “Pump” میشود. یک مالتی بند کمپرسور میتواند بکار گرفته شود تا تنها در باند پایینتری Gain را تقلیل دهد، جایی که بیشتر انرژی ترنزینت اضافی در آنجا قرار دارد، و به این ترتیب بدون اینکه پارت های دیگر را تحت تأثیر قرار دهد میتواند ضربه Kick را کنترل کند، که بیشتر انرژی آن پارتها در بخش باند میانی است.
یک مالتی بند کمپرسور معمولی دارای ۳ الی ۵ باند مختلف است، که معمولاً هر کدام از این باندها تمام کنترل‌هایی را که یک کمپرسور یک بانده از آن برخوردار است شامل می شوند – Threshold, Ratio, Attack, Release, Gain, و در اغلب موارد Knee. ( البته ما فرض می کنیم که همه شما با کنترل ها و عملکردهای کمپرسورهای یک بانده آشنایی کافی دارید).
گاهی مواقع کنترل‌های اضافی نیز در آنها قرار داده شده است، در برخی موارد هم ساختار آنها کمی متفاوت است. ممکن است کنترل Depth در آن قرار داده شده باشد، که توسط آن میتوانید یک Limit برای کنترل بیشترین میزان تقلیل Gain در قله‌های بسیار قدرتمند قرار دهید تا بتوانید از Pumping جلوگیری کنید.
در برخی از کمپرسورهای مالتی‌بند Upward Compression وجود دارد که در این حالت به جای اینکه سیگنالهای سطح بالا پایین آورده شوند ، سیگنالهای سطح پایین بالا آورده میشوند. در این حالت شما کماکان اثر Dynamic Range Reduction را خواهید داشت اما به جای اینکه پردازش روی پارتهایی که صدای بلندتری دارند انجام شود، این پردازش روی پارتهایی که صدای کمتری دارند انجام می شود.
طبیعتاً کنترل‌هایی وجود دارند که مشخصاً مربوط به عملکرد کمپرسور مالتی‌بند است. ممکن است دکمه‌های Solo و Bypass روی هر کدام از باندها وجود داشته باشد. Solo یک یا چند باند را به صورت منحصر به فرد جدا میکند تا کاربران بتوانند تشخیص دهند که کدام قسمت از صدا – ابزارهای مجازی یا اجزاء میکس – در باند مشخص شده برجسته‌تر است. دکمه Bypass باند را صامت نمیکند، اما در صورتی که بخواهید تنها محدوده مشخصی از باند را پردازش کنید، این دکمه میتواند کمپرسور را در یک باند مشخص غیر فعال کند – مانند Kick در مثال بالا.
در بیشتر بخش‌ها، این کنترل‌ها برای افرادی که از کمپرسورهای معمولی استفاده کرده‌اند واضح و آشنا خواهد بود. نکته اصلی، آشنایی با نحوه کار با کمپرسورهای مالتی‌بند است که چگونه محدوده‌های فرکانس‌های مختلف و ابزارهای مختلف را در یک میکس کامل تحت تأثیر قرار میدهد، و پس از آشنایی کامل با آن میتوانید بهترین استفاده را از این ابزار داشته باشید.
یک مالتی بند کمپرسور میتواند بر روی هر سیگنالی به کار برده شود، خصوصاً سیگنال‌هایی که فرکانس‌های آنها Wide است، جایی که بخش‌های مختلف یک صدا یا قسمت‌های نیرومندی از طنین صدا ممکن است از پردازش‌های مشخصی بهره ببرند که در این صورت این پردازش‌ها فقط بر روی بخشی از کل سیگنال صوتی لحاظ میشوند. در این مورد یک بسته کامل درام، میتواند یک مثال بارز در این زمینه باشد. به عنوان مثال اگر شما مثل گذشته یک درام را به صورت استریو ضبط کرده باشید ( با استفاده از 2 یا 3 میکروفون، مثل روش گلن جونز)، و برخی از قسمت‌های درآم‌ها به بهترین شکل بالانس نشده باشند، یک مالتی‌بند کمپرسور میتواند به شما کمک کند.
اگر برای ضبط صدا از میکروفن‌هایی که در بالای سر نوازنده قرار داده میشوند استفاده کرده‌اید، برخی از قسمت‌های درام ممکن است بلندتر از دیگر قسمت‌های درام باشند و ممکن است ضربه Kick ملایمتر باشد یا صدای کمتری داشته باشد. درست است، اکولایزر ممکن است به شما کمک کند اما استفاده از اکولایزر برای افزایش بخش‌های پایین و کاهش بخش‌های بالا ممکن است کمی زیاده روی محسوب شود، اینکار باعث میشود تا صدای درام به کلی با مشکل مواجه شود و شما اصطلاحاً با تأثیر Dulling و Muddying مواجه شوید، در حالی که میتوانید این تغییرات را به صورت جزئی و تنها در بخش‌های خاصی اعمال کنید. در این صورت، یک مالتی بند کمپرسور مانند یک “Dynamic EQ” عمل میکند – در واقع این یک توصیف متداول است.
اگر باند فرکانس‌های بالا را به شکلی تنظیم کنید که پردازش‌ها تنها زمانی اعمال شوند که قسمت‌های بلند درام شنیده میشوند، به طور بالقوه میتوانید آنها را کنترل کنید و در این حالت بخش‌های دیگر درام مانند Hihat که ممکن است مشکلی هم نداشته باشند تحت تأثیر قرار نمیگیرند. به همین شکل باندهای فرکانس پایین را به شکلی میتوانید تنظیم کنید که تنها در زمان ضربه kick اعمال شوند (Attack و Release سریع ) و بخش‌های دیگر درام را ( که در قسمت باند میانی هستند) تحت تأثیر قرار ندهند.
امروزه مرسوم‌ترین کاربرد کمپرسورهای مالتی‌بند در کار مستر است. فواید بالقوه آن باید برای شما کاملا مشهود باشد – ابزارهای مالتی‌بند در یک میکس کامل میتوانند فرکانس‌های مختلفی را به خود اختصاص دهند و آن بخش‌ها را تصرف کنند، به این ترتیب این امکان برای شما فراهم میشود تا بتوانید کنترل بیشتری روی عناصر مختلف میکس داشته باشید.
شما میتوانید پارت‌های گیتار الکتریک و یا کیبورد یا سینتی‌سایزر را کمی افزایش دهید اما وکال را تحت تأثیر قرار ندهید – که در همین باند بالا و میانی است. اگر بتوانید Threshold را به شکلی تنظیم کنید که بدون تحت تأثیر قرار دادن قسمت‌های گیتار،قسمت‌های بلندتر وکال را کنترل کند، میتوانید این باند را کمی افزایش دهید. به این ترتیب صدای واضحتر و شفاف‌تری خواهید داشت و وقتی وکال شروع میشود، کمپرسور میتواند بالانس وکال را حفظ کند. اگر در همین باند ترنزینت یکی از بخش‌های درام مزاحم وکال میشود، شما میتوانید آنها را در بخش پایین باند میانی قرار دهید تا تأثیر زیادی روی وکال نداشته باشند.
اگر بخواهیم با یک دید کلی به این موضوع نگاه کنیم – و به مالتی بند کمپرسور به عنوان یک “Dynamic EQ” نگاه کنیم – می‌توانیم از آن برای شکل دادن به چگونگی صدا یا یک تونالیته از آن استفاده کنیم مثل تغییر شکل به ” منحنی لبخند” – که به صورت داینامیک اعمال شده است و تونالیتی را به شکل دقیقی تغییر داده است. تنظیمات متفاوت دیگر Threshold میتواند قسمت‌های پایینی بخش باند میانی را بیشتر کمپرس کند که انرژی بیشتری را در قسمت‌های پایین و بالا به ارمغان می آورد. اگر میخواهید 9 نکته جالب در فرایند میکس را بدانید وارد لینک آبی رنگ شوید.
در حقیقت، اگر تمام باندها را یکسان تنظیم کنید – از آنجایی که در قسمت‌های میانی انرژی بیشتری وجود دارد، در صورتی که همه چیز یکسان باشد، در مقایسه با بالا و پایین‌ها، تقلیل کمپرسور یا Gain بر روی این قسمت بیشتر اعمال میشود و در این حالت شما یک میکس شفافتر خواهید داشت. اگر هر کدام از Threshold ها را به صورت جداگانه تنظیم کنید و آنها را تغییر دهید، میتوانید اینکار را به شکل دقیقتر و ظریفتری انجام دهید، و تنها قسمت‌های خاصی را برای آن مشخص کنید، تنها بخش‌هایی که ممکن است به آن نیاز باشد.
به عنوان مثال، اگر شما یک میکس داشته باشید و تقریباً تمام قسمت‌های آن به خوبی بالانس شده باشد، اما در قسمت‌هایی که صدا کمی بلندتر است، بخش‌های میانی باعث شوند تا جزئیات به خوبی شنیده نشود، میتوانید Threshold قسمت میانی را در آن بخش‌ها کمی کاهش دهید و شفافیت بیشتری به این بخش ها اضافه کنید و بخش‌های دیگر آهنگ را تغییر ندهید، چراکه میکس یا بالانس در این قسمت‌ها به خوبی انجام شده است.
میکس کامل: در۴ میزان ابتدایی از کمپرسور یک بانده؛ و سپس از مالتی بند کمپرسور استفاده شده است
در حالی که اگر از مالتی بند کمپرسور به شکل درستی استفاده کنید یک ابزار بسیار قدرتمند محسوب می شود، افرادی که به تازگی از این ابزار استفاده میکنند و هنوز با آن آشنا نیستند باید در هنگام کار با این ابزار موارد احتیاطی لازم را در نظر داشته باشند و بیش از حد از آن استفاده نکنند، مخصوصاً در یک میکس کامل. در حالی که این ابزار شما را قادر می‌سازد تا بتوانید کنترل بیشتری بر عناصر مختلف یک میکس یا ترک داشته باشید، اگر به شکل درستی از آن استفاده نشود مالتی بند کمپرسور میتواند یک سیگنال را بیش از حد پردازش کند . اگر میخواهید با 5 ابزار اساسی برای مسترینگ آشنا شوید وارد لینک آبی شوید.
پیشنهاد میشود افرادی که بعد از گذشت زمان و آشنایی با این ابزار به کار با این پلاگین عادت میکنند از دکمه Bypass استفاده کنند؛ مراقب باشید و بیش از حد پردازش نکنید، در بیشتر مواقع تنها به تغییرات جزئی و بسیار کوچکی نیاز دارید. اما به محض اینکه با این ابزار آشنا شدید، یکمالتی بند کمپرسور میتواند یک ابزار گران‌بها برای میکسرها و تولیدکنندگان موسیقی باشد.
© تمامی حقوق برای بیتستان محفوظ است
