ساز درامز یا درام یکی از آلات موسیقی و سازهای کوبه ای پر طرفدار در ایران به شمار می رود که این توانایی را دارد که توسط لرزش یک غشاء کششی، صدا ایجاد کند. درامز یا درام (Drum) در زبان انگلیسی به معنی طبل است و معادل آن در زبان فارسی درام کیت (Drum Kit) است.

در واقع ساز درامز به مجموعه ای از طبل ها، سنج ها و دیگر سازهای کوبه ای اشاره دارد که در کنار یکدیگر یک ساز واحد و کاملاً مستقل را تشکیل می دهند. از این ساز در سبک های زیادی مانند سبک موسیقی راک ، موسیقی جاز و حتی موسیقی پاپ می توان استفاده کرد و به نوازنده این ساز کوبه ای، درامِر گفته می شود.قبل از هر چیزی اجازه دهید مقداری در مورد تاریخچه این ساز کوبه ای صحبت کنیم. در ضمن اگر می خواهید اطلاعاتی در مورد خرید آلات موسیقی یا ساز شناسی کسب کنید وارد بخش مربوطه شوید.

تاریخچه ساز درامز

اگر بخواهیم در مورد تاریخچه این ساز کوبه ای صحبت کنیم باید عنوان کرد که این ساز در واقع یکی از قدیمی ترین سازهای نسل بشر به شمار می رود. در واقع می توان اینگونه برداشت کرد که ساز درامز به احتمال خیلی زیاد از قرار گرفتن تکه های چوب و یا سنگ بر روی گودال های زمین ساخته شده است و به مرور زمان که این نوع ساز کشف شد مردم این موضوع را درک کردند که از تنه درختان تو خالی می توان صدای بیشتری را تولید کرد که در واقع این همان شکل قدیمی ساز درامز چوبی امروزی است.

قدمت این نوع سازها تا جایی که آمارها نشان می دهد به 5000 سال قبل هم می رسد ولی کسی این را نمی داند که اولین ساز درامز پوستی در کجا ساخته شده است. همان موقع بود که مردم متوجه شدند می توان پوست حیوانات و همچنین پوست ماهی ها را روی تنه خالی درختان کشید و به احتمال خیلی زیاد این نوع سازهای کوبه ای از همان زمان با دست نواخته می شد.

کم کم و با پیشرفت تکنولوژی، ساز درامز شکل جدیدتری به خودش گرفت و این پیشرفت ها منجر به ساخت کاسه ها و پوسته هایی شد که شکل جدیدی به این سازها بخشید. کاسه ها و پوسته هایی که روی این سازها قرار می گرفتند به شیوه های متنوعی ساخته می شدند و همین مورد منجر به، به کارگیری تنوع در کشش پوسته ها شد.

ساز درامز هایی که به این روش ساخته می شدند به مرور زمان به یک آیین مهم در فرهنگ کشورهای مختلف تبدیل شد و این روزها این سازها به شکل بدنه های چوبی و پوسته ای که جنسی طلق دار دارد و در دو طرف طبل قرار دارد، تبدیل شده است که البته سوراخ هایی در کناره این بدنه قرار دارد که منفذی برا خروج صدا است.

قطعات ساز درامز

طبل ها و در کل ساز درامز سایزهای متفاوتی دارد که شامل قطعات متفاوتی هم هستند. از جمله این قطعات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• طبل بزرگی که با پدال نواخته می شود و به آن Kick گفته می شود.
• سایدارم یا Snare که در واقع یک طبل با ارتفاع کم است یک فنر برای ارتعاش در زیر آن قرار دارد.
• طبل Hi Tom که به آن طبل شماره یک هم گفته می شود.
• طبل شماره دو که به آن mid tom یا low tomهم گفته می شود و در واقع بسته به نوع سبک موسیقی امکان دارد مقدار تام ها هم افزایش پیدا کند.
• طبل دیگری که در ساز درامز قرار دارد یک طبل با ارتفاع بلندتر و صدایی بم است که به آن Flor Tom هم گفته می شود
• قطعه دیگر در ساز درامز Hihat است که از دو عدد سنج که روی هم قرار دارد و با پدال بالا یا پایین می شوند، تشکیل می شود.
• سنج در این سازهای کوبه ای به Crash معروف است.

به طور معمول تام های شماره یک و دو در ست استاندارد ساز درامز بر روی طبل بزرگ بسته می شود اما این امکان هم وجود دارد که در سبک های متفاوت موسیقی مقدار سنج ها و همچنین مقدار تام ها بیشتر هم شود و حتی مقدار kick به دو تا افزایش پیدا کند و برای اینکه بتوانید تام های بیشتری را روی ساز درامز ببندید می توانید از داربست آلومینیومی که جلو این ساز قرار می گیرد، استفاده نمایید. اما یک سوال:

آیا یادگیری ساز درام کار سختی است؟

به طور حتم یادگیری هر سازی می تواند سخت دشوار باشد و به طبع هر شخصی که سازی را فرا می گیرد یک هنرمند به حساب می آید. اما یادگیری ساز درامز که در واقع جزء سازهای کوبه ای به شمار می رود به نسبت سازهای پلی فونیک راحت تر است ولی به هر حال سختی های خودش را به هنگام یادگیری دارد و نمی توان اینگونه حساب کرد که خیلی راحت است اما به نسبت دیگر سازها یادگیری راحت تری دارد.

انواع ساز درام

در واقع این نوع سازها انواع و اقسام متفاوتی از نظر شکل و اندازه دارند و یکی از مشهورترین و معروف ترین طبل ها که در موسیقی غرب مورد استفاده قرار می گیرد به Timpani یا کوتلدرام معروف است. نوع دیگری از درام های لوله ای مانند کانگو درام وجود دارد که به نسبت بلندتر و گسترده تر هستند اما یک نوع درام های کوتاه هم وجود دارند که به درام های کم عمق معروفند و بیشتر در موسیقی های غربی مورد استفاده قرار می گیرد. طبل هایی که ضخیم تر هستند شامل باس، سنر و تنور هستند و در این میان اگر یک طبل لوله ای به گونه ای کوتاه و کم عمق باشد و پوسته آن تکان نخورد به عنوان یک طبل قاب به نام تامورین شناخته خواهد شد.

انواع چوب هایی که در ساز درامز مورد استفاده قرار می گیرد

• چوب گردوی آمریکایی (Hickory): یک چوب پر طرفدار که مقاومت و خاصیت بسیار بالایی دارد.
• چوب های درخت افرا (Maple): یک چوب سبک که بیشتر در استودیو، کنسرت های جاز یا اجراهای سمفونیک مورد استفاده قرار می گیرد.
• چوب های درخت بلوط (Shira Kashi Oak): این چوب از یک مقاومت بسیار بالا برخوردار است که در سال 1957 میلادی به دنیای موسیقی معرفی شد.